Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

2. Τα Τριαντάφυλλα Του Χειμώνα

Ξύπνησε μέσα στη νύχτα. Ήταν πεσμένος στο έδαφος. Σηκώθηκε με δυσκολία, αφού αισθανόταν τρομερά καταπονημένος. Δεν αναγνώριζε το δάσος που βρισκόταν αν και η πυκνή ομίχλη δε τον άφηνε να δει και πολλά από αυτό. Ένιωθε το πρόσωπό του, τα μαλλιά του, όλο του το σώμα να είναι βρεγμένα. Κοίταξε τα χέρια του. Ήταν κατακόκκινα από ολόφρεσκο αίμα. Έπιασε το κεφάλι του, το μέτωπό του. Παντού αίμα. Κοίταξε και προς τα κάτω. Με τρόμο διαπίστωσε πως στον ένα του μηρό ήταν καρφωμένο ένα στιλέτο. Μα πόνος δεν υπήρχε. Το τράβηξε αργά και προσεκτικά και είδε έκπληκτος πως ήταν το δικό του στιλέτο. Τότε ένας δυνατός και ξαφνικός αέρας άρχισε να διώχνει την ομίχλη γύρω του. Ανατρίχιασε με το θέαμα που αποκάλυψε μπροστά του το φως του φεγγαριού. Πτώματα...δεκάδες πτώματα. Πλησίασε σ' αυτούς που ήταν πιο κοντά του και απλά διαπίστωσε πως του ήταν άγνωστοι. Εκείνη τη στιγμή ένα χέρι τον ακούμπησε στον αριστερό ώμο. Γύρισε τρομαγμένος να δει ποιος είναι. Είδε μια γυναίκα μέσης ηλικίας που του φάνηκε οικεία. Το πρόσωπό της ήταν πεντακάθαρο και σε αντίθεση με τον ίδιο ή τα πτώματα δεν είχε ίχνος αίματος επάνω της. Αμέσως τη ρώτησε...

"Ποια είσαι;...Τι συνέβη εδώ και τι θέλεις;...."

Η γυναίκα τον κοίταξε με αγωνία βαθιά μέσα στα μάτια του και του είπε....

"Ετοιμάσου...Η ώρα έχει σχεδόν φτάσει..."

Όλα μαύρισαν...Πετάχτηκε από το κρεβάτι του μέσα στο άγχος..."Τι όνειρο ήταν αυτό;"...αναρωτήθηκε. Καθώς σκεφτόταν το τι θα μπορούσε να σημαίνει προσπάθησε να συνεχίσει τον ύπνο του.

Άκουσε το ξυπνητήρι δίπλα στο κομοδίνο να κτυπά και άνοιξε τα μάτια του. Είδε την ώρα. Ήταν ακόμη πολύ πρωί, 6 και 30. Αρχικά αναρωτήθηκε γιατί κτύπησε τόσο νωρίς, πολύ γρήγορα όμως θυμήθηκε πως είχε πει να κάνει κάποιες δουλειές πριν πάει στο βιβλιοπωλείο. Άπλωσε το χέρι του και το έκλεισε. Δεν είχε κοιμηθεί καθόλου καλά τη νύχτα. Όσο και να πίστευε το αντίθετο, όσο και να πίστευε στον εαυτό του η χθεσινοβραδινή επίθεση τον είχε επηρεάσει πολύ. Και ύστερα ήρθε και το όνειρο να τον ανησυχήσει ακόμη περισσότερο.

Σηκώθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη και ας βαριόταν. Το μαύρο φανελάκι που φορούσε δεν έκρυβε σχεδόν καθόλου το τεράστιο tribal τατουάζ που ξεκινούσε από την αριστερή του ωμοπλάτη, ερχόταν λίγο προς τα εμπρός και κατέληγε στον αντίστοιχο καρπό του. Στο λαιμό του φορούσε ένα παλιό μενταγιόν που δε το αποχωριζόταν ποτέ. Ο Christopher ήταν ένας πολύ ευπαρουσίαστος άντρας. 30 χρονών, με μαύρα μάτια και έντονο βλέμμα, μαύρα κοντά μαλλιά, μόνιμα αξύριστος, αδύνατος και αρκετά ψηλός. Φρόντιζε τον εαυτό του χωρίς να είναι υπερβολικός. Άλλωστε ήταν του μέτρου σε όλα στη ζωή του. Πέρα όμως από όλα ήταν ένας πολύ δυνατός μάγος και όχι ο πρώτος στην οικογένεια. Τη μαγεία την είχε μέσα του από τότε που θυμόταν τον εαυτό του.

Το σπίτι δεν ήταν πολύ μεγάλο. Είχε τρεις βασικούς χώρους. Στο ένα δωμάτιο όμως είχε πρόσβαση ο ίδιος και ελάχιστοι άλλοι. Η πόρτα του ήταν πάντα κλειδωμένη. Τα έπιπλα και η γενικότερη διακόσμηση του διαμερίσματος θα περίμενε κανείς να είναι μοντέρνα, αντίθετα όμως όλα ήταν αρκετά κλασικά. Τα χρώματα που κυριαρχούσαν ήταν οι διάφορες αποχρώσεις του καφέ. CDs και βιβλία γέμιζαν τραπέζια, βιβλιοθήκες και ράφια κάνοντας τον χώρο να δείχνει ακόμη μικρότερος. Παντού υπήρχαν τοποθετημένες κορνίζες με οικογενειακές φωτογραφίες αλλά και φίλων. Ο Christopher ζούσε μόνος του εδώ και χρόνια. Τους γονείς του τους είχε χάσει πριν πολύ καιρό. Έφυγαν και οι δύο μαζί, αναπάντεχα και τραγικά. Ήταν μοναχοπαίδι.

Σκέφτηκε το όνειρο και ξεκλείδωσε τη συρταρωτή πόρτα του απαγορευμένου δωματίου. Μπήκε στον λιγοστά φωτισμένο χώρο. Παντού γύρω υπήρχαν ράφια με μικρά βαζάκια, γεμάτα με βότανα αλλά και φίλτρα. Όλα φτιαγμένα από τον ίδιο. Στην άκρη υπήρχε μια βιβλιοθήκη που περιείχε πολλά ταλαιπωρημένα βιβλία. Τα περισσότερα ήταν πολύ παλιά. Στο κέντρο είχε βάλει ένα μικρό τραπέζι και πάνω του είχε τοποθετημένο ένα χοντρό βιβλίο. Στο εξώφυλλο έγραφε Winterblood. Το βιβλίο αυτό ανήκε στην οικογένειά του εδώ και πολλές γενιές και ήταν γεμάτο από εκατοντάδες ξόρκια. Όποιος το είχε κάθε φορά πρόσθετε και τις δικές του μαγικές λέξεις.

Άναψε τρία κεριά, συμβουλεύτηκε ένα βιβλίο για να μη κάνει το παραμικρό λάθος και πήρε από τα ράφια τα βαζάκια που χρειαζόταν. Έριξε μέσα σε ένα ξύλινο χαμηλό βάζο τις ποσότητες που έπρεπε από το κάθε βότανο, τα χτύπησε, τα έλιωσε, πρόσθεσε λίγο καυτό νερό και στο τέλος τρία αποξηραμένα πέταλα από τριαντάφυλλο. Τα ανακάτεψε όλα μαζί για δύο λεπτά, με ένα σουρωτήρι απομάκρυνε τα στερεά μέρη και το υγρό που έμεινε το έβαλε σε ένα ποτήρι. Άνοιξε το οικογενειακό βιβλίο και έψαξε για λίγο το κατάλληλο ξόρκι. Κρατώντας με το αριστερό του χέρι το μενταγιόν του διάβασε αργά και καθαρά..."Όταν στο κακό βρεθείς κοντά άσε το νου σου ελεύθερο και θα σε οδηγήσει σ' αυτό." Επανέλαβε τη φράση άλλες δύο φορές και στη συνέχεια πάντα κρατώντας το μενταγιόν σήκωσε το ποτήρι και ήπιε το φίλτρο που έφτιαξε. Μόλις είχε κάνει στον εαυτό του ένα ξόρκι ετοιμότητας, εντοπισμού και ενδυνάμωσης. Τα μάτια του πήραν το χρώμα της φωτιάς και λίγο αίμα έτρεξε από τη μύτη του. Τα περισσότερα ξόρκια έχουν και το τίμημά τους.

Καθάρισε τον χώρο και κλείδωσε τη πόρτα βγαίνοντας από το δωμάτιο. Ντύθηκε βιαστικά μιας και η ώρα είχε πάει 8. Φόρεσε τελευταία στιγμή το αγαπημένο του μαύρο δερμάτινο σακάκι, έβαλε στη θήκη το στιλέτο του, πήρε μαζί του μερικά μπουκαλάκια με φίλτρα και ξεκίνησε με τα πόδια για το βιβλιοπωλείο στην οδό Libertine με το περίεργο όνομα, το δικό του βιβλιοπωλείο. Το είχε ονομάσει Oblivion και όπως όλα τα πράγματα στη ζωή του έτσι και αυτό είχε τη σημασία του.

Έφτασε στο βιβλιοπωλείο. Αμέσως είδε μια κοπέλα να τον περιμένει έξω από αυτό. Ήταν η Amy Blackrose. Γλυκιά, κομψή, με μακριά σπαστά κόκκινα μαλλιά που ήταν και το φυσικό της χρώμα, με καφέ μάτια, 22 ετών και με το μαγικό στοιχείο έντονο μέσα της. Η Amy ήταν αδελφική φίλη του Christopher και κόρη μιας πολύ καλής και οικογενειακής φίλης του. Ήταν όμως και υπάλληλος στο βιβλιοπωλείο. Κρατούσε στα χέρια της μια αγκαλιά τριαντάφυλλα. Φυσικά και είχαν βαθύ κόκκινο χρώμα. Πλησιάζοντας ο Christopher είδε πως η Amy τον αγριοκοίταζε.

"Άργησες."...του είπε με ύφος αλλά χαμογελώντας ταυτόχρονα.

"Είχα κάτι έκτακτο να κάνω αυτό το πρωινό. Μόλις ξεκλειδώσω και μπούμε μέσα θα καταλάβεις." της απάντησε πολύ σοβαρός και χωρίς να ανταποδώσει το χαμόγελο.

Προχώρησαν μέσα στο κατάστημα και αμέσως η Amy πρόσεξε τα σπασμένα ράφια.

"Τι έγινε εδώ μέσα;...Μη μου πεις!!!...Σου επιτέθηκαν! Και σου είπα να μη μένεις μέχρι αργά στο βιβλιοπωλείο. Μετά από τις δολοφονίες των τελευταίων μηνών πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί."...του είπε ανεβάζοντας το τόνο της φωνής της.

"Κάποιοι σκοτώνουν μάγους τους τρεις τελευταίους μήνες και εγώ πίστεψα πολύ στον εαυτό μου, περισσότερο απ' ότι θα έπρεπε μάλλον. Με βρήκε απροετοίμαστο και απλά ήμουν τυχερός που δε πέτυχε το στόχο του. Χάσαμε τόσους φίλους, κάτι πρέπει να κάνουμε."

Η Amy παίρνοντας μια έκφραση όλο καχυποψία ρώτησε..."Και τι έκανες το πρωί;"

"Έκανα ένα παλιό ξόρκι που θα με κρατήσει σε εγρήγορση σε περίπτωση απειλής."

"Καλό μου ακούγεται."...συμφώνησε η Amy και συνέχισε..."Τα κενά πώς πάνε;"

"Τα κενά καλώς ή κακώς παραμένουν...κενά...Πιάσε όμως τώρα δουλειά. Βάλε τα τριαντάφυλλα σε ένα βάζο, ετοίμασέ μου έναν καφέ και κανόνισε να έρθει κάποιος να αντικαταστήσει τα ράφια."

"Αρχίσαμε πάλι τις διαταγές βλέπω."...του είπε η Amy αφήνοντας να σχηματιστεί στο πρόσωπό της ένα μικρό χαμόγελο.

Η μέρα κύλησε με πολύ κουβέντα γύρω από το φλέγον θέμα. Η αστυνομία και κατ' επέκταση η κοινή γνώμη ήξερε για κάποιους φόνους χωρίς να γνωρίζει πως όλα τα θύματα συνδέονταν μεταξύ τους αφού ανήκαν στη κοινότητα των μάγων της Νέας Υόρκης. Η Amy και ο Christopher τους ήξεραν τους περισσότερους καλά. Έκαναν παρέα μαζί τους και τώρα που η απειλή κτύπησε τη πόρτα τους κατέληξαν στο ότι πρέπει να μην αφήνει ο ένας τον άλλον πολλές ώρες μόνο του και γενικά να αποφεύγουν την περιττή έκθεση καθώς και τη χρήση μαγικών. Το χαμηλό προφίλ άλλωστε πάντα βοηθούσε. Ο Christopher όμως αποφάσισε και κάτι ακόμη που σκοπίμως δε το μοιράστηκε με την Amy. Ούτε φυσικά μοιράστηκε μαζί της το όνειρο που είδε.

Και το βλέμμα του έμεινε κολλημένο σε εκείνα τα τριαντάφυλλα της Amy ενώ η σκέψη του ταξίδευε, έτρεχε στη προσπάθειά του να βρει απαντήσεις για τα κενά, το όνειρο και τα δεκάδες ερωτήματα που γέμιζαν τη ζωή του.

Αλλά δεν ήταν μόνο αυτά...

34 σχόλια:

  1. πολυ ωραια τα πρωτα δυο κεφαλαια γεματα μυστηριο .. να πλαναται στον αερα ... περιμενω με αγωνια τα επομενα ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σ' άρεσαν! να σαι καλά! έρχεται και η συνέχεια...υπομονή! φιλιά! :)

      Διαγραφή
  2. Πέρασα να πω ένα γεια και θα έλθω πάλι την Κυριακή το βράδυ που δεν δουλεύω για να το διαβάσω! Δεν θέλω να το κάνω βιαστικά! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!! :) Χαρά μου πραγματικά!! φιλιά πολλά!!!!

      Διαγραφή
  3. μου αρέσει το σκοτεινό και μυστηριακό ύφος της ιστορίας σου... πολύ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τύφλα νάχει ο Χάρυ Πόττερ και ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών...:))
      Aν και δεν είμαι και πολύ των μάγων και των παραμυθιών, στα τριαντάφυλλα του Χειμώνα κόλλησα.
      Προφανώς το μυστηριακό ύφος που αναφέρει και ο απο πάνω θα συνέβαλε...περιμένω και γω την συνέχεια Λεβιάθαν...
      Καλό βράδυ

      Διαγραφή
    2. @seirios
      Να σαι καλά!! θα σκοτεινιάσει κι άλλο...Στο επόμενο σας έχω και νέο χαρακτήρα...καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
    3. @kariatida62
      Χεχε τύφλα να έχουν φυσικά... :) :) Να σαι καλά! Έχει μυστήριο η ιστορία όπως την έχω σκεφτεί...και θα το ξεδιπλώσουμε μαζί σιγά σιγά... :) Σύντομα θα σας έχω και τη συνέχεια!! καλή εβδομάδα!! φιλιά!

      Διαγραφή
  4. Eγώ είμαι πολύ των μάγων και των παραμυθιών και διάλεξα και κατάλληλη ώρα για να το διαβάσω.
    3 η ώρα το πρωί. :)))
    Μου αρέσει πολύ, Leviathan!
    "Τα περισσότερα ξόρκια έχουν και το τίμημά τους".
    Σωστό, φυσικά! :)

    Περιμένω τη συνέχεια...

    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α χαίρομαι που σ' αρέσει η θεματολογία!! 3 το πρωί ε? να σαι καλά!! και να φανταστείς το τίμημα δεν έχει φανεί ακόμη...φιλιά και καλό σου βράδυ!!! :)

      Διαγραφή
  5. Ακόμη δεν βρήκα χρόνο να τα διαβάσω αλλά από την γρήγορη ματιά που έριξα μου μοιάζει εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία. Νομίζω ότι έχει την ατμόσφαιρα εκείνη που προσωπικά με τραβάει ιδιαίτερα.
    Θα τα ξαναπούμε!!
    Καλό τριήμερο να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!! Να σαι καλά! Πολύ καλή εβδομάδα σου εύχομαι!!

      Διαγραφή
  6. Απαντήσεις
    1. Νομίζω πως έχει μεγαλύτερο μυστήριο η νέα ιστορία... :) ελπίζω να σου αρέσει και η συνέχεια...φιλιά πολλά!!!

      Διαγραφή
  7. Πάρα πολύ ωραίο!! Σούπερ ατμόσφαιρα...αναμένω το επόμενο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σαι καλά αγαπητή μου!!!!! :) τα φιλιά μου και πολύ καλή εβδομάδα!!!

      Διαγραφή
  8. Μ' αρέσει,αγωνιώ για τη συνέχεια!
    καλό βράδυ*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μάλιστα.... και το όνομα της κοπέλας πολύ πετυχημένο!!!!!
    Έχει πολύ ενδιαφέρον!!!! Μου αρέσουν όλα αυτά με τα μαγικά και τα ξόρκια!!!!
    Καλή συνέχεια!!!!! Φιλιά γείτονα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στο όνομα της κοπέλας κατέληξα σχεδόν αμέσως :) άλλα με παίδεψαν :) να σαι καλά γειτόνισσα! Σε ευχαριστώ πολύ πολύ! πολλά φιλιά και καλή σου εβδομάδα!!

      Διαγραφή
  10. Και μένα με μάγεψε το κείμενό σου
    δεν διαβάζεις συχνά τέτοια και μ'αρέσει!
    Περιμένω εναγωνίως τη συνέχεια!

    Φιλιά θαλασσινά για καλό μήνα εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ Zoyzoy μου!! να σαι καλά!!! πολλά φιλιά και πολύ καλή σου εβδομάδα!!!! :)

      Διαγραφή
  11. και τι άλλα; :)
    Εν αναμονή λοιπόν!
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. :) :) έρχεται και η συνέχεια!! Καλή εβδομάδα!! να σαι καλά!!

      Διαγραφή
  12. Ξεκινησες βλεπω νεα ιστορια! Ακομα πιο δυνατη απο την προηγουμενη! Αδημονω για τη συνεχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι ξεκίνησε και η δεύτερη!! εύχομαι να σου αρέσει! έρχεται και η συνέχεια!! είναι σχεδόν έτοιμη!! φιλιά!!!!

      Διαγραφή
  13. Το διάβασα καιρό πριν αλλά από το κινητό δεν μπορώ να αφήσω σχόλιο!!
    Είναι υπέροχο καλέ μου και τολμώ να πω περισσότερο στα γούστα μου!!(με τους βρικόλακες δεν τα πάω τόσο καλά :P )
    Ανυπομονώ να διαβάσω τη συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα!! να σαι καλά!! είπα να αλλάξω θεματολογία αυτή τη φορά!! άλλο είχα σκεφτεί βέβαια και άλλο προέκυψε :) μέσα στις επόμενες μέρες θα βάλω και τη συνέχεια!! πολλά φιλιά!!

      Διαγραφή
  14. Καταπληκτική η ιστορία σου συγχαρητήρια!!!Αναμένω τη συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σαι καλά!!! Σε ευχαριστώ πολύ!!! Μετά το Σαββατοκύριακο θα σας βάλω και το τρίτο κομμάτι! Καλό Σαββατοκύριακο!!

      Διαγραφή