Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

1. Νυχτερινός Επισκέπτης

Η ώρα είχε περάσει αρκετά. Το σκοτάδι είχε κάνει την εμφάνισή του από νωρίς. Ήταν χειμώνας. Δεκέμβριος του 2011, λίγο πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων. Το κρύο ήταν τσουχτερό και οι δρόμοι της Νέας Υόρκης σχεδόν έρημοι. Ο Christopher Winterblood, ιδιοκτήτης ενός μικρού βιβλιοπωλείου, άφησε για λίγο το βιβλίο που διάβαζε και πήγε προς τη πόρτα του καταστήματός του. Γύρισε από την άλλη πλευρά τη μικρή ταμπέλα που είχε κρεμασμένη πάνω σ' αυτή για να δείξει πως έκλεισε για τη μέρα. Δε κλείδωσε όμως. Όχι γιατί ξέχασε, απλά γιατί δεν υπήρχε λόγος. Ο Christopher δεν ήταν ιδιοκτήτης ενός απλού βιβλιοπωλείου. Τα βιβλία που φιλοξενούσε απευθύνονταν σε ειδικό κοινό και αυτό γιατί είχαν στη πλειοψηφία τους θέματα μεταφυσικά, ψυχολογίας, παραψυχολογίας και φυσικά μυθοπλασίας. Για τους πιο ιδιαίτερους πελάτες υπήρχαν και ακόμη πιο περίεργα βιβλία, αν βέβαια είχαν την ικανότητα να τα αναγνωρίσουν.

Επέστρεψε στο βιβλίο του. Το διάβαζε με πολύ ενδιαφέρον. Είχε ως θέμα το ταξίδι της ψυχής προς την αθανασία. Τον συγγραφέα του βιβλίου τον συναντούσε για πρώτη φορά. Το υπέγραφε μόνο με το μικρό του όνομα...Μάρκος. Δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει πως ο Μάρκος ήταν συγγραφέας πολλά πολλά χρόνια και πως αυτό ήταν το πρώτο βιβλίο που υπέγραφε με το πραγματικό του όνομα. Το έβαλε σύντομα στην άκρη. Θα το συνέχιζε την επόμενη μέρα με τη πρώτη ευκαιρία αφού έβλεπε πως με τον ήρωά του είχε πολλά κοινά.

Κατευθύνθηκε προς το cd player. Ήθελε να δυναμώσει τη μουσική. Στο βιβλιοπωλείο του ακουγόταν μονίμως κινηματογραφική μουσική και τώρα που είχε έρθει η ώρα του συμμαζέματος ήθελε να την απολαύσει πολύ πιο δυνατά.

Κόντευαν μεσάνυχτα. Ήταν στο πίσω μέρος του καταστήματος και έβαζε μερικά τελευταία βιβλία στα ράφια τους. Είχε έρθει η στιγμή της επιστροφής στο σπίτι. Μπορεί η μουσική να γέμιζε τον χώρο όμως αμέσως αντιλήφθηκε τον ήχο του μικρού κουδουνιού που κρεμόταν πάνω από τη πόρτα. Κάποιος είχε μπει στο κατάστημα. Φώναξε..."Έχω κλείσει για απόψε", μα απάντηση δε πήρε. Η σιωπή δε του άρεσε αλλά κράτησε τη ψυχραιμία του. Άλλωστε λίγες ήταν εκείνες οι φορές που την είχε χάσει στη ζωή του. Έκανε μερικά βήματα και πριν προλάβει να βγει πίσω από τη μεγάλη βιβλιοθήκη που τον έκρυβε δέχθηκε δύο πυροβολισμούς, που όμως δε βρήκαν στόχο. Χωρίς να προλάβει να δει ποιος τον πυροβόλησε επέστρεψε στην αρχική του θέση, έκλεισε τα μάτια του και σχεδόν ψιθυριστά είπε..."Σκοτάδι πάρε τη θέση του φωτός και κρύψε με μέσα σου". Στη στιγμή τα φώτα έκλεισαν, οι φλόγες των λίγων κεριών που είχε αναμμένα στο πλαϊνό παράθυρο έσβησαν και στο βιβλιοπωλείο επικράτησε συσκότιση. Ο Christopher άνοιξε τα μάτια του. Οι κόρες των ματιών του είχαν αποκτήσει ένα έντονα πύρινο χρώμα, λες και είχαν πιάσει φωτιά. Αμέσως απλώνοντας τα χέρια του συμπλήρωσε λέγοντας..."Απομάκρυνση"...Ο άγνωστος πετάχτηκε στον αέρα, σα να τον έσπρωξε μια αόρατη δύναμη και πέφτοντας στην απέναντι βιβλιοθήκη έχασε το όπλο του, χτυπώντας ταυτόχρονα το κεφάλι του. Σηκώθηκε ζαλισμένος και έψαξε να το βρει αλλά το σκοτάδι δε τον βοηθούσε ιδιαίτερα. Μέσα στην αγωνία που είχε αρχίσει να τον κατακλύζει διαπίστωσε πως ο Christopher ήταν πλέον δίπλα του, αφού γι' αυτόν η έλλειψη του φωτός δεν ήταν τόσο πρόβλημα. Του επιτέθηκε αυτή τη φορά με τις γροθιές του, ξέροντας όμως ότι δε μπορεί να του κάνει κακό. Αυτό χωρίς το όπλο του ήταν αδύνατο. Το μόνο που σκεφτόταν ήταν πως απέτυχε και το καλύτερο που του έμενε να κάνει είναι να ξεφύγει ζωντανός. Ο Christopher απέφυγε τα χτυπήματα και με γρήγορες και σχεδόν ταχυδακτυλουργικές κινήσεις έβγαλε από μια θήκη κρυμμένη στη μέση του ένα στιλέτο και με τη κοφτερή του λεπίδα κατάφερε ένα αρκετά βαθύ κόψιμο στον βραχίονα του άγνωστου άντρα. Αυτός παραπάτησε και έριξε κάτω μια μεγάλη στοίβα από βιβλία. Τότε είδε πως η εξώπορτα δεν απείχε και πολύ. Γύρω στα τρία μέτρα μόλις. Δεν έδωσε σημασία στο αίμα που άρχισε να τρέχει από χέρι του ούτε ασχολήθηκε με το όπλο του αφού σκέφτηκε πως όπλα υπάρχουν πολλά. Όρμησε χωρίς δεύτερη σκέψη στην εξώπορτα, βγήκε από το βιβλιοπωλείο, διέσχισε γρήγορα το δρόμο και χάθηκε μέσα στη νύχτα.

Ο Christopher σκέφτηκε να τον κυνηγήσει και για αρκετά μέτρα το έκανε, αλλά γρήγορα το μετάνιωσε. Ίσως να ήταν λάθος του όμως. Η αυτοπεποίθησή του ήταν πολύ υψηλή εδώ και χρόνια και το να γυρίσει στο μαγαζί του θεώρησε πως ήταν το σωστό και ας μην είχε καταφέρει να δει καν το πως έμοιαζε ο άγνωστος. Είπε αυτή τη φορά φωναχτά...."Από το σκοτάδι στο φως". Το βιβλιοπωλείο φωτίστηκε στο δευτερόλεπτο και έκανε έναν μορφασμό δυσφορίας αντικρίζοντας τα δεκάδες πεσμένα στο πάτωμα βιβλία, τα σπασμένα ράφια και τη γενικότερη ακαταστασία που προκλήθηκε από τη συμπλοκή. Και τότε το πρόσωπό του αγρίεψε. Μόλις είχε συνειδητοποιήσει πως είχε έρθει και η δική του σειρά. Σήκωσε το περίτεχνα φτιαγμένο στιλέτο του. Η αιχμηρή λεπίδα του ήταν σκαλισμένη και με καλλιγραφικά γράμματα από τη μια της πλευρά έγραφε Winter και από την άλλη Blood. Ήταν οικογενειακό κειμήλιο και του το είχε δώσει πριν πολύ καιρό ο πατέρας του. Φυσικά και υπήρχε ακόμη το αίμα του δολοφόνου επάνω του. Άνοιξε λίγο το στόμα του και με την άκρη της γλώσσας του ακούμπησε τη λεπίδα του στιλέτου. Έκλεισε τα μάτια του για άλλη μια φορά, σκέφτηκε..."Θνητός λοιπόν είσαι..." και στη συνέχεια έφτυσε το λιγοστό αίμα που μόλις είχε γευτεί. Το πύρινο χρώμα επανήλθε για τελευταία φορά εκείνη τη μέρα στα μάτια του και λέγοντας..."Ότι μετακινήθηκε στη θέση του να πάει", τα βιβλία επέστρεψαν εκεί που ήταν πριν την επίθεση. Κάτι σα να γύρισε ο χρόνος πίσω. Βέβαια τα κατεστραμμένα ράφια δε μπορούσαν να φτιαχτούν με αυτό το τρόπο. Θα έπρεπε να μεριμνήσει γι ' αυτά την επόμενη μέρα. Η μουσική συνέχισε να παίζει όλη αυτή την ώρα.

Έμεινε ακίνητος μπροστά στο παράθυρο και χάζευε τα λίγα πια αυτοκίνητα που κυκλοφορούσαν στην οδό Libertine ενώ το ρολόι στο τοίχο έδειχνε δώδεκα και μισή. Άκουσε ένα τελευταίο ορχηστρικό κομμάτι από το πολυαγαπημένο του soundtrack του Interview With The Vampire, κλείδωσε το κατάστημά του και ξεκίνησε προβληματισμένος και σκεπτικός για το σπίτι του. Η αυριανή μέρα θα ήταν γεμάτη από αποφάσεις που ίσως έπρεπε να έχει πάρει εδώ και μήνες.

26 σχόλια:

  1. Και έχω την τιμή να είμαι η πρώτη που αφήνω σχόλιο στην καινούρια σου ιστορία η οποία ήδη μου αρέσει πολύ και περιμένω με ανυπομονησία τη συνέχεια!
    Καλόμαθα, βέβαια, με την προηγούμενη που είχα διαβάσει όλα τα ποστ σε μία μέρα, αλλά τι να κάνω... αυτή τη φορά θα περιμένω. :)

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σαι καλά!! Χαίρομαι που σ' άρεσε!! η συνέχεια δε θα αργήσει! Την ετοιμάζω κιόλας...! Θα πρέπει να περιμένεις κομματάκι αυτή τη φορά :) :) Σε ευχαριστώ! Φιλιά!! Καλή εβδομάδα!!

      Διαγραφή
  2. αχ καλέ τι ωραίο!! μάρέσει πολύ που έχει το μαγικό στοιχείο! περιμένω με αγωνία τη συνέχεια....!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το έχει το μαγικό στοιχείο και αυτό είναι μόνο η αρχή! Σε ευχαριστώ πολύ!! Έρχεται και η συνέχεια! φιλιά!!!

      Διαγραφή
  3. Τέλεια!!! Αναμένω την συνέχεια!
    Πως και δεν το είχα πάρει πρέφα αυτό το blog????
    Την προηγούμενη ιστορία σου την φυλάω να την διαβάσω το βράδυ μονοκοπανιά!!! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σαι καλά!!! Σου ξέφυγε μάλλον! Είναι που έχω και λίγα blogs :) :) Περιμένω εντυπώσεις και από την ιστορία του Μάρκου!! Φιλιά!!

      Διαγραφή
  4. Είναι Κυριακή 19.25 και ετοιμάζομαι να φύγω για την εφημερίδα μετά από διήμερη απουσία από το σπίτι. Αυτό σημαίνει ότι θα διαβάσω το κείμενο κάποια άλλη στιγμή που θα έχω ώρα. Άρα θα επανέλθω!
    Φιλί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μ' άρεσε η "σοβαρότητα" του λόγου σου! :) Να σαι καλά!! Εύχομαι να σου αρέσει η αρχή!! Φιλιά! :)

      Διαγραφή
  5. Καλημέρα φαίνεται ενδιαφέρουσα και η νέα σου ιστορία .. αναμένω την συνέχεια με ανυπομονησία ... είναι ωραία να υπάρχει ένα μυστήριο στον αέρα ... αλλά γιατί τόσο κόλλημα με τους βρικόλακες; ... μπας κι είσαι και μας το κρύβεις; χαχα... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα!! Να σαι καλά! Το μυστήριο μόλις άρχισε! Ο Christopher δεν είναι βρικόλακας, είναι κάτι άλλο...εύκολο να το μαντέψεις, φαίνεται σχετικά :) Όσο για μένα...λες να είμαι και να μη το έχω καταλάβει; :) :) :) Καλή εβδομάδα!!

      Διαγραφή
  6. Ωστε Βαμπίρ ο τύπος και'γω τον ήθελα να μου κάνει όλες τις δουλειές μόνο με την σκέψη:))

    Πολύ ενδιαφέρον!

    Φιλιά θαλασσινά για καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είναι βρικόλακας όπως ανέφερα...Αυτά που έκανε τα έκανε περίπου με τη σκέψη αλλά όχι και ακριβώς :) Να σαι καλά! Πολλά φιλιά και πολύ καλή σου εβδομάδα! :)

      Διαγραφή
  7. Να ρωτήσω... Ο Μάρκος είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Μάρκο από την προηγούμενη ιστορία ή είναι απλή συνωνυμία;
    Θα παίξει κάποιο ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας ο Μάρκος;
    Δεν ρωτάω τίποτε άλλο. Θα αφήσω το μυστήριο να ξετυλιχτεί σιγά σιγά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Μάρκος είναι ο βρικόλακας από τη πρώτη ιστορία! Δε θα παίξει κανένα ρόλο στη νέα ιστορία μου...Απλά ο Christopher διαβάζει το βιβλίο που ο Μάρκος έγραφε κατά τη διάρκεια της περιπέτειας που έζησε με την Έλενα :) Ήθελα να κάνω μια μικρή σύνδεση ανάμεσα στις δύο ιστορίες. Συμβαίνουν στο ίδιο σύμπαν :) :) Φιλιά!!

      Διαγραφή
  8. Ωραίο, γείτονα!!!!
    Πάλι μας άφησες στην αγωνία, να περιμένουμε να δούμε, με τι έχουμε να κάνουμε, αυτή τη φορά....
    Καλό!!!!! Φιλιά πολλά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σαι καλά γειτόνισσα!!! Πίστευα πως θα φαινόταν τι είναι ο νέος ήρωας...Βέβαια δε είναι όλοι σα και μένα που δεν έχω αφήσει σειρά για σειρά και έχω συνηθίσει :) :) Η συνέχεια είναι έτοιμη :) πολλά πολλά φιλιά!! Καλό βράδυ!!

      Διαγραφή
  9. Συναρπαστικός τρόπος γραφής!!! μπράβο γειτονάκι! μας καθήλωσες με την γρήγορη πλοκή του και το μυστήριο!!! μπράβο για την φαντασία σου, περιμένω την συνέχεια!!Μη μας τρομάζεις πολύ...λίγο! Είσαι Συγγραφέας με Σ κεφαλαίο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ πολύ πολύ! Με "σκλαβώνεις" με τα λόγια σου! Μου δίνεις όπως και όλοι σας κι άλλη όρεξη για γράψιμο! Η ιστορία ξεκίνησε κατευθείαν με λίγη δράση...Η συνέχεια θα μπει μέσα στις επόμενες μέρες...Δε νομίζω πως θα είναι τόσο τρομακτικό όσο η ιστορία του Μάρκου :) Να σαι καλά!! :) Καλό βράδυ εύχομαι!!

      Διαγραφή
  10. Σέυχαριστώ που μ'εφερες εδώ Σοφοκλή. Περιττό να σου πώ ότι πεθαίνω για το αντικείμενο, το ύφος, την πλοκή, το feeling. Θα ξεκινήσω το πρώτο και θα περιμένω την συνέχεια και σε αυτό! Συγχαρητήρια!
    Να ήξερες πόσο με χαροποίησες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σαι καλά!! Δεν ήξερα πως σ' αρέσουν τέτοιες ιστορίες! Ήταν τυχαίο σχεδόν που σε έβαλα στην ομάδα στο facebook και χαίρομαι που το χάρηκες! Η αλήθεια είναι ότι δε θέλουν όλοι να μπαίνουν σε ομάδες στο facebook και εγώ εκεί είμαι φρέσκος και δε θέλω να ενοχλώ κανέναν...Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!! Καλή ανάγνωση!! Φιλιά και καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  11. Πω πω....... θα μ'αρέσει πάρα πολύ αυτό!!!!! το νιώθω!!!!
    Τέλεια η αρχή! Αντε πού είναι το δεύτερο? πολύ το αργεις!! :P
    Φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ χαίρομαι γι' αυτό! Έρχεται και το δεύτερο...έτοιμο είναι :) Να σαι καλά!!! Πολλά φιλιά και καλό σου βράδυ!!

      Διαγραφή
  12. Ατμοσφαιρικό! Περιμένω με ενδιαφέρον τη συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σαι καλά! Η συνέχεια έρχεται τη Τετάρτη...Καλή σου εβδομάδα!

      Διαγραφή