Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

6. Μεταμόρφωση

Οι επόμενες μέρες κύλησαν ήρεμα, όμορφα, γλυκά, τρυφερά. Ο Μάρκος όλη την ημέρα έγραφε το νέο του βιβλίο και το βράδυ συναντούσε την Έλενα. Της είχε πει πως την ημέρα συγκεντρώνεται πιο εύκολα και γι' αυτό θα προτιμούσε να βλέπονται όταν βραδιάζει. Αυτό εν μέρη ήταν και η αλήθεια αν εξαιρέσει κανείς βέβαια το γεγονός πως αυτό ήταν κυρίως δικαιολογία μιας και ο Μάρκος δε μπορεί να βγει την ημέρα στο φως του ήλιου. Η Έλενα από τη μεριά της είχε εντατικές πρόβες με την ορχήστρα στην οποία είχε ενταχθεί με το που επέστρεψε στο Λονδίνο και έτσι ήταν και η ίδια απασχολημένη αρκετές ώρες κάθε μέρα. Τα βράδια τους τα περνούσαν με ατελείωτες βόλτες και συζητήσεις αλλά και κινηματογράφο και φυσικά επισκέψεις στο στέκι τους, το αγαπημένο τους εστιατόριο όπου ο Άλεξ τους υποδέχονταν με μεγάλη χαρά. Άλλωστε και τους δύο τους συμπαθούσε ιδιαίτερα. Ο Μάρκος στιγμή δε μπήκε στον πειρασμό να διαβάσει τη σκέψη της Έλενας και ας ήταν γι' αυτόν το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Προτιμούσε να την ανακαλύψει σιγά σιγά. Να την αφήσει ελεύθερη να του αποκαλύψει με τη δική της θέληση οτιδήποτε θέλει όταν το επιθυμήσει. Ωστόσο δεν ήταν η Έλενα μόνο που δε μιλούσε για το παρελθόν αλλά και ο Μάρκος το απέφευγε όσο μπορούσε. Οι κουβέντες τους ήταν γύρω από τα ενδιαφέροντά τους και για το πως πέρασαν τη μέρα, όταν φυσικά δεν αφορούσαν τα συναισθήματά τους.

Είχε περάσει σχεδόν ένας ολόκληρος μήνας από εκείνη τη πρώτη συνάντηση στο εστιατόριο και στη διάρκειά του το πρώτο φιλί είχε δοθεί, το ακολούθησαν και άλλα πολλά, κάποιες νύχτες τις πέρασαν μαζί στο σπίτι της Έλενας, το σ' αγαπώ είχε ειπωθεί και από τις δύο πλευρές και δεν ήταν βιαστικό αλλά πέρα για πέρα αληθινό. Τις τελευταίες μέρες οι πρόβες της Έλενας είχαν ελαττωθεί πολύ. Η μέρα του αφιερωμένου κονσέρτου σε μεγάλους κινηματογραφικούς συνθέτες πλησίαζε και ήταν όλοι στην ορχήστρα πανέτοιμοι, γι' αυτό μόνο λίγες ακόμη πρόβες είχαν προγραμματιστεί πριν τη μεγάλη βραδιά ώστε το αποτέλεσμα να είναι απλά τέλειο. Ο ελεύθερος χρόνος της Έλενας ξαφνικά αυξήθηκε. Άρχισε να ζητά από τον Μάρκο να περνούν πιο πολλές ώρες μαζί, να βρεθούνε και μέσα στη διάρκεια της μέρας τώρα που το πρόγραμμά της χαλάρωσε, να δει τον χώρο όπου ζει μιας και αυτό δεν είχε γίνει ακόμη. Οι ερωτήσεις αυξάνονταν και ο Μάρκος ένιωθε όλο και περισσότερο πως της χρωστούσε κάτι πολύ παραπάνω από τα αισθήματά του...την αλήθεια για το τι είναι. Τις χρωστούσε να της πει το ποιον ακριβώς είχε ερωτευτεί. Έτσι πήρε τη μεγάλη απόφαση να της αποκαλύψει την πραγματικότητα. Και το περίεργο ήταν πως δεν είχε άγχος. Δε τον ένοιαζε το πως θα αντιδρούσε η Έλενα γιατί κάτι του έλεγε μέσα του πως όλα θα πάνε καλά και γιατί ήταν σίγουρος για τη δύναμη των συναισθημάτων τους.

Ήταν Παρασκευή. Ο ήλιος είχε κρυφτεί και ο Μάρκος ελεύθερος από τα δεσμά του φωτός συνάντησε την Έλενα. Είχαν πει να βρεθούν στο εστιατόριο του Άλεξ. Κάθισαν σε ένα απομονωμένο τραπέζι στην άκρη του μαγαζιού μιας και ο Μάρκος δεν ήθελε να έχουν απρόσκλητους ακροατές. Μετά το καθιερωμένο φιλί μπήκε αμέσως στο θέμα καθώς ανυπομονούσε να του φύγει το δυσβάσταχτο βάρος της αλήθειας.

"Λοιπόν Έλενα νομίζω πως ήρθε η ώρα να πάρεις απαντήσεις στις ερωτήσεις σου και μαζί να πάρεις τις αποφάσεις σου."
"Πολύ βαρύ μου ακούστηκε. Ποιες αποφάσεις;"
"Έλενα είναι πολύ σημαντικό για μένα αυτό που θα πω...θέλω να στο πω...στο χρωστάω."
"Συγγνώμη, δε θα ξαναδιακόψω."
"Ο λόγος που σε συναντώ μόνο το βράδυ δεν είναι απλώς το ότι γράφω το βιβλίο μου. Είναι γιατί δεν αντέχω το φως του ήλιου...Βλέπεις εδώ και 80 χρόνια είμαι βρικόλακας..."
"Αυτό ήταν; Είναι όντως σημαντικό, καταλαβαίνω την αγωνία σου να μου το πεις και σε ευχαριστώ που μου το εμπιστεύτηκες. Πέρασε ομολογώ κάποια στιγμή από το μυαλό μου ότι μπορεί να ισχύει κάτι τέτοιο...Βλέπεις δεν είμαι άσχετη αφού και ο αδερφός μου ήταν βρικόλακας, έστω και για πολύ λιγότερο από 80 χρόνια."

Ο Μάρκος έμεινε άφωνος. Κάτι τέτοιο πραγματικά δε το περίμενε. Ήταν προσκολλημένος εδώ και15 χρόνια στην ιδέα ότι είναι ο τελευταίος του είδους του. Δεν είπε λέξη και άφησε την Έλενα να πει ή καλύτερα να θυμηθεί αυτά που ήθελε.

"Ήταν Σάββατο, 26 Ιουνίου του 1993. Όπως κάθε Σάββατο όλη εκείνη τη περίοδο μαζί με το αδερφό μου, τον Άντονι, είχαμε πάει κινηματογράφο. Τη ταινία που είδαμε δε τη ξέχασα ποτέ εξαιτίας του τι ακολούθησε. Είχαμε δει το Sleepless In Seattle και περιττό να σου πω πως όποτε διαβάζω ή ακούω γι' αυτή τη ταινία ξαναζώ τα πάντα. Βγήκαμε από τον κινηματογράφο και συναντήσαμε τη μητέρα μου που είχε βγει βόλτα με τις φίλες της. Πατέρας στην οικογένεια δεν υπήρχε, μας εγκατέλειψε όταν ήμουν μωρό. Προσωπικά δε τον θυμάμαι καθόλου, μόνο ο Άντονι είχε αναμνήσεις μαζί του. Είπαμε να κόψουμε δρόμο και περάσαμε από ένα μικρό, σχετικά σκοτεινό και έρημο δρομάκι κοντά στο σπίτι μας. Τότε ήταν που έγινε. Ένιωσα κάποιον να με σπρώχνει απότομα και δυνατά από πίσω. Έπεσα και χτύπησα στο κεφάλι. Ζαλισμένη καθώς ήμουν άκουσα τη μητέρα μου να ουρλιάζει για λίγα δευτερόλεπτα και μετά μια βραχνή φωνή να λέει..."Καλή η διασκέδαση αλλά ήρθε η ώρα να γίνω και λίγο δημιουργικός." Είδα έναν μεγαλόσωμο και μαυροντυμένο άντρα να κρατάει τον αδερφό μου ακινητοποιημένο με το ένα του μόλις χέρι ενώ είχε τα δόντια του βυθισμένα στον λαιμό του. Άρχισα να φωνάζω για βοήθεια. Προσπάθησα να τον σταματήσω. Με απώθησε με απίστευτη ευκολία και αφού δάγκωσε τον ένα του καρπό έβαλε τον αδερφό μου να γευτεί το αίμα του. Αμέσως μετά είπε ότι είχε καιρό να διασκεδάσει τόσο καλά και χάθηκε μέσα στο σκοτάδι με υπεράνθρωπη ταχύτητα. Πλησίασα τον αδερφό μου και είδα πως πέρα από τις πληγές στο λαιμό ήταν σε σχετικά καλή κατάσταση και στο δευτερόλεπτο συνειδητοποίησα πως η μητέρα μου ήταν ξαπλωμένη στο δρόμο. Ο Άντονι τη πήρε στην αγκαλιά του και με κοίταξε με τα βουρκωμένα του μάτια. Μόλις κατάλαβα πως η μητέρα μας 'έφυγε' έχασα τις αισθήσεις μου. Ήταν 44 χρονών όταν τη χάσαμε τόσο τραγικά και αναπάντεχα. Ο αδερφός μου αργότερα όταν συνήλθα στο νοσοκομείο μου ανέφερε πως κάλεσε την αστυνομία και το ασθενοφόρο και πως είπε ότι μας επιτέθηκε μάλλον ένα άγριο ζώο. Δεν απείχε και πολύ δυστυχώς από τη πραγματικότητα. Ήμουν 15 και ο Άντονι 22 χρονών τότε. Στη κηδεία ήμασταν σχεδόν μόνοι μας. Μέσα στις επόμενες μέρες άρχισε η μεταμόρφωση. Αρχικά δεν άντεχε το φως και σύντομα ξεκίνησε και η δίψα. Στο τέλος ήρθε η ταχύτητα και η υπεράνθρωπη δύναμη. Περάσαμε πολύ δύσκολα τον πρώτο καιρό. Ευτυχώς υπήρχαν μερικά χρήματα στην άκρη. Το ότι συνεχίσαμε να ζούμε μαζί σαν οικογένεια τον κράτησε πιστεύω ανθρώπινο και τον οδήγησε στην απόφαση να απαρνηθεί το αίμα. Ίσως και για να μη μου κάνει κακό. Ένιωθα τόσο θυμό γι' αυτόν που τα προκάλεσε όλα αυτά, αλλά ταυτόχρονα πως μπορούσα να μισήσω τους βρικόλακες συνολικά όταν και ο αδερφός μου ήταν ένας από αυτούς. Σταδιακά γνώρισα και άλλους σα τον αγαπημένο μου αδερφό. Έμαθα πως υπάρχουν αμέτρητοι ανάμεσά μας εδώ και εκατοντάδες χρόνια και τους δέχθηκα σα τμήμα της κοινωνίας μας αφού είχα διαπιστώσει πως η συντριπτική τους πλειοψηφία δεν είναι απειλή για τους κοινούς θνητούς...Δε μιλάς καθόλου όμως Μάρκο..."

Ο Μάρκος εξακολουθούσε να είναι άφωνος και λίγο αργότερα με αρκετό κόπο είπε...
"Δε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ το τι έχεις περάσει. Δηλαδή δε σε ενοχλεί το τι είμαι;"
"Έχω καταλάβει πιστεύω τι άνθρωπος είσαι εδώ και ένα μήνα περίπου. Οπότε όπως δε με ενοχλούσε με τον αδερφό μου, δε με ενοχλεί και μαζί σου."

Η ώρα πέρασε, ο ήλιος ξεπρόβαλε και οι δυο τους ήταν μαζί στο σπίτι του Μάρκου, μάλλον πιο ευτυχισμένοι από ποτέ.

20 σχόλια:

  1. ΤΕΛΟΣ ΚΑΛΟ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΤΟ ΕΙΧΑ ΨΙΛΙΑΣΤΕΙ ΕΓΩ.ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΕΒΔΟΜΑΔΑ !!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι τελειωσε; Ετσι γρηγορα; Κι η Ελενα δεν κρυβει καποιο φοβερο μυστικο; ΑΑΑ! Θελω συνεχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ωραίο τέλος! Ρομαντικότατο!
    Αλλά τώρα με έχει πιάσει η δίψα!
    Γι' αυτό πρέπει να ξεκινήσεις σύντομα ένα καινούργιο διήγημα!!!
    Καληνύχτα και φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το τέλειο ζευγάρι!!! Είσαι κι εσύ των Happy Endings....μου αρέσει αυτό!!!! Φιλιά γείτονα!!! Καλό βράδυ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Nάσια
    telos? oxi akomi...polla filiaaa kai kali evdomada na exeis! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @BUTTERFLY
    de teleiose...exei akomi poliiiiiiiii! :) polla filia! kalo sou vradi! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Αθηνά...
    otan egrafa to kommati auto ixera apo prin pio 8a einai to epomeno...kai pragmatika de fadazomoun pos borei na nomizei kapoios pos etsi teleionei :) exei akomi poli gia na teleiosei...kai...terma oi romadismoi :) kalo sou vradi! kali evdomada! filiaaaa! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @stavroulazerva
    teleio zeugari ontos...eimai ton happy endings 8a simfoniso...apla auto den einai to end xexe! :) 8a sas doso kai ton epomeno titlo: 7. Στάχτη

    kalo vradi geitonissa! polla filia kai kali evdomada!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αααα, την πάτησα σαν αδιάβαστη. Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι δεν νόμιζα μόνο εγώ ότι τελείωσε. Οπότε θα είμαι εδώ για τη "Στάχτη"!
    Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Αθηνά...
    xexe oxi de to nomizes mono esi :) :) exo polla akomi sto mialo mou gia tin elena kai ton marko! :) na sai kala!!! filiaaaa! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. εγώ δεν θα πίστευα ποτέ πως έτσι θα τελείωνε!!
    Άλλωστε έχεις πολλή τροφή ακόμη για την ιστορία είμαι βέβαιη!!
    Ωραία η συνέχεια... δεν περίμενα κάτι τέτοιο για τον αδερφό της, με εξέπληξες!!
    Περιμένω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ευχαριστω που με σκεφτηκες!!!!!Πες μου κατι την ιστορια την γραφεις εσυ;;;;;;;;και φροντιζε να μας βαζεις πιο συντομα τις συνεχειες γιατι τα ξεχναω και καθομαι και τα ξαναδιαβαζω και δεν προλαβαινω.φιλακια πολλα και καλη σου νυχτα!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Sweet truth!
    kai poli kala ekanes! :) exo poli "trofi" akomi einai i ali8eia...xairomai pou sou arese i sinexeia! :) na sai kala!!! :) de 8a perimeneis poli! kiss! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Nάσια
    alimono! to blog sou kai oi dimiourgies sou ksexorizoun! :) na sai kala!!! :) nai ego ti grafo tin istoria kai to pos 8a exelixtei kai 8a teleiosei to skeftika amesos molis teleiosa tin eisagogi tou...to epomeno kommati 8a er8ei tis epomenes meres! filia polla kai kalo sou vradi!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ωραίο! Θα περιμένω να δω για εκείνο το "μάλλον"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Γιάννης
    to xero :) :) kai de 8a sou po kai apo pou einai :) :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @Γιάννης
    :) den einai diskolo...einai apo tin isos pio diasimi seira me vrikolakes...se voi8isa poli :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή